
Balıqçılıq və akvakultura sektoru ilə məşğul olan sahibkarların gəlir strategiyası son illər ciddi şəkildə dəyişib. Daha əvvəl yalnız məhsul satışından qazanan balıqçılar, indi əlavə möhkəm gəlir əldə etmək üçün mənzil bazarına daxil olurlar. Bu model iqtisadçılar tərəfindən “iki sektorlu biznes” adlandırılır və getdikcə geniş yayılır.
Balıqçılıqdan gələn qazanc mövsümi ola bilər, lakin kirayə bazarı davamlı gəlir mənbəyidir. Buna görə də sahibkarlar dəniz məhsullarından əldə etdikləri gəliri daşınmaz əmlaka yönəldir, alınan evlər isə aylıq kirayə gəliri gətirir. Bu, riskləri bölən ən təhlükəsiz biznes modellərindən biridir.
Bir çox balıqçılar şəhərdə bir neçə kiçik mənzil alaraq kirayə şəbəkəsi qurublar. Onlar kirayədən əldə olunan sabit ödənişlər ilə həm ailə büdcəsini gücləndirir, həm də balıqçılıq təsərrüfatını genişləndirirlər. Bu, həm sektorda daha müasir texnikanın alınmasına, həm də daha böyük istehsal gücünə imkan yaradır.
Əlavə olaraq, balıqçılıq fəaliyyəti ilə paralel daşınmaz əmlak idarəçiliyi yeni iş yerləri yaradır. Kirayə evlərin təmiri, təmizlənməsi, xidmət göstərilməsi üçün başqa insanlara da iş imkanı açılır. Beləliklə, bir sahibkar yalnız özünü yox, başqalarını da iqtisadi prosesə cəlb edir.
Bu model sahil bölgələrində iqtisadiyyatı canlandırıb. Çünki balıqçılıqdan gələn pul tikinti, mebel, kommunikasiya, hətta elektron ticarət kimi sahələrə də axır. Hər kirayə verilən ev daha böyük dövriyyə və daha çox xidmət tələb edir.
İqtisadçılar hesab edir ki, gələcəkdə balıqçılıq sahəsi yalnız qida sektorunun yox, daşınmaz əmlak sektorunun da mühüm iştirakçısı olacaq. Analitiklərin proqnozuna görə, iki sektorlu qazanc modeli sahibkarı həm mövsümdən asılılıqdan qoruyur, həm də kapitalı sabit şəkildə artırır.
Beləliklə, balıqçının biznes kimliyi dəyişir. O artıq təkcə dənizin insanı deyil — şəhərdə kirayə evlərə sahib olan investor və maliyyə idarəçisi roluna keçir.

































